Als je je buiten de gebaande paden begeeft, raken er een aantal instanties compleet van de wap. Zo wilde ik een briefadres aanvragen, maar die blijkt maar voor drie maanden geldig te zijn. Ik belde hierover met de gemeente en legde uit dat we na die drie maanden nog in het buitenland zitten.
Even tussendoor, als je meer wilt weten over de regels en de gevolgen als je lang gaat reizen, lees dan even mijn blog ‘Wel of niet uitschrijven uit de GBA‘.
De mevrouw stond me vriendelijk te woord: ‘Hoe lang gaat u naar het buitenland?’
Dat weten we nog niet.
‘En waar gaat u heen?’
Dat weten we nog niet.
‘Oh.’
Goed gesprek hè.
Inhoudsopgave
En dan de SVB, die van de kinderbijslag.
Ze stuurden ons een formuliertje op met vragen over wanneer we weggaan, wanneer we terugkeren, of we inkomsten hebben van een eigen onderneming of loondienst (je moet kiezen, beide invullen is onmogelijk), voor hoeveel procent we in Nederland werken en voor hoeveel procent in een ander land.
Op de meeste vragen konden we geen antwoord geven. Na het invullen van ‘niet van toepassing’ en ’tijdelijk reizen’ kreeg ik een officiële reactie met de volgende boodschap:
Fragment van de brief van de SVB. Inmiddels hebben we een aangepaste brief gekregen waarin ietsje duidelijker staat dat we mogelijk na terugkomst weer recht hebben op kinderbijslag.
Dus ik weer bellen met de SVB om uit te leggen dat het voor onbepaalde tijd is. We kunnen over een maand terug in Nederland zijn, maar ook pas over driekwart jaar. Wat we daarna gaan doen en in welk land we dat gaan doen, weten we ook nog niet.
We gaan nu dus helemaal niet naar het buitenland verhuizen.
En ik ga wel degelijk werken in Nederland, want mijn onderneming is keurig ingeschreven bij de KvK en ik heb keurig een BTW-nummer van de Nederlandse Belastingdienst.
‘Maar jullie werken toch vanuit het buitenland?’, vroeg de SVB-mevrouw.
‘Onze locatie maakt niets uit,’ begon ik uit te leggen, ‘want mijn onderneming is compleet digitaal via het internet en ik werk voor Nederlandse opdrachtgevers’.
Het was even stil. De mevrouw vroeg: ‘Ja, maar jullie zijn niet in Nederland aanwezig toch?’.
‘Als we over een maand terug zijn wel. Dan zijn we in Nederland en werk ik nog steeds voor diezelfde opdrachtgevers. En als we daarna weer naar het buitenland vertrekken, werk ik ook nog steeds voor diezelfde Nederlandse opdrachtgevers. En over mijn inkomsten draag ik belasting af aan de Nederlandse Belastingdienst.’
De mevrouw aan de andere kant reageerde met ‘hu?’.
Ik vervolgde mijn uitleg: ‘Of we nu in Nederland zijn of ergens anders in de wereld, dat maakt niet uit, want het internet is niet gebonden aan Nederland, dat zit in de lucht.’
Het kwartje viel niet. Ze kon mij en mijn gezin niet indelen in een categorietje en dus verviel ons recht op kinderbijslag.
Lees hier over hoe ik mijn digital nomad inkomen verdien.
En het stomme is, het is nog mijn eigen schuld ook.
Ik ben namelijk zo enorm eerlijk (lees: stommer dan stom) geweest door zelf de SVB te bellen om te vragen hoe het zit met onze verzekeringsplicht en kinderbijslag als we tijdelijk door Europa reizen.
Stom stom stom.
Want toen werd er een onderzoek gestart met onmogelijke formuliertjes en de meeste domme telefoongesprekken waarin ik ging uitleggen hoe het internet werkt.
Bij de gemeente is het net zo stom gelopen.
Ik was zo eerlijk (nogmaals, lees: stommer dan stom) om keurig een briefadres aan te vragen. Dat is namelijk de officiële procedure als je geen vast woon- en verblijfadres hebt, maar wel nog post ontvangt in Nederland. En die post ontvangen wij ab-so-luut, want ik ben namelijk ondernemer voor de Nederlandse (!) Belastingdienst.
Maar ja, door dat briefadres werd de SVB alleen maar bevestigd in hun standpunt dat wij verhuizen naar het buitenland.
Het rare van dit verhaal is dat instanties met dit soort regels oneerlijk gedrag in de hand werken.
Hadden wij ons bijvoorbeeld ingeschreven als inwonenden bij mijn ouders (dus als een verhuizing in plaats van een briefadres), dan was alles prima geweest. De SVB had niet moeilijk gedaan en bij de gemeente waren ze geen onderzoek naar ons gestart.
Eerlijkheid wordt dus niet altijd beloond.
Hé Nanouk, daar ben ik dan eindelijk weer. 🙂 Tips, tja, ik denk dat iedere situatie persoonlijk is dus generale tips zijn wat voor de hand liggend: reservepotje spaargeld, alleen het hoogstnodige meenemen, inlezen over de landen waar je naar toe gaat, je voorbereiden op de cultuurschok, dat soort dingen. Inmiddels schrijf ik ook in het Nederlands op “Hallo Aarde, hier ik, dagboek van een digitale nomade”
(http://halloaarde.net)
In dat jaar heb ik mijn leven opgeruimd in Nederland: spullen verkocht, afscheid genomen, nomade gespeeld in eigen land om te kijken hoe reizen en werken zou bevallen en mijn blog gestart zodat ik een basis heb bij vertrek. En ook weer: inlezen, videos kijken op YouTube over het land van bestemming, locaties bekijken, hoe is het internet daar, hoe vind ik werk, vind ik werk? Wat is mijn budget? Dat dus.
Sorry voor de late reactie, internet is hier niet altijd zoals ik gewend ben van Nederland en soms gaan andere dingen voor. 🙂 Inmiddels is bijna alles in Nederland afgerond en zit ik daar niet meer in het systeem. En kijk ik nu naar Nederland zoals jullie naar nieuw kijken over Afrika en Azie. Beetje vreemde gewaarwording. Ik ben nu 5 maanden onderweg. En het gaat goed.
Als nomade heb je geen vaste woon en verblijfplaats meer, je maakt je helemaal los van het ’thuisland’. Dat heb ik in ieder geval wel gedaan. Anders ben je geen (digitaal) nomade (in mijn beleving) Ingeschreven blijven bij SVB of KVK of wat dan ook was dan ook geen optie voor mij. Het is een keuze om alles achter je te laten en te gaan zwerven, willen blijven leunen op de veiligheid van Nederland is in mijn beleving onnodig omslachtig. Trouwens, als je uitgeschreven bent bij het GBA mag je niet ook nog ingeschreven staan in het KVK als eenmansbedrijf, zeker niet als je geen vaste woon en verblijfplaats kunt opgeven en de belasting vindt daar dan ook weer iets over.
Nederland verlaten om in Europa te gaan reizen geeft heel veel mogelijkheden om binding met NL en verworven rechten te behouden, lastiger wordt het als je Europa verlaat.
Voor elk jaar dat je buiten NL verblijft bouw je sociale zekerheden die je hebt opgebouwd af met 2% per jaar. Nomade zijn geeft enorm veel vrijheid, maar het heeft ook zijn keerzijde. Eenmaal los van alles (lees bureaucratie) in Nederland (en in Europa) is er eigenlijk geen weg meer terug.
En dan heb ik het nog niet gehad over Europese financiële regels! Het heeft mij een jaar voorbereiding gekost, ik ben onlangs vertrokken naar Azië en de nasleep in Nederland echoed nog een maandje of 2 na.
Succes met jullie reis.
Hoi, toevallig gister je blog bekeken na een aanrader hier op mijn blog!
Klopt, ik hoef ook niet ingeschreven te staan bij allerlei NLse instanties, ik vind het alleen eng omdat ik de gevolgen voor Roan (en een mogelijk tweede kindje in de toekomst) niet kan overzien… Ik hoef niet zo nodig te leunen op die zekerheid. Alleen, wij maken die keuze dan voor Roan (en een mogelijk tweede kindje).
Ja van die regel ben ik op de hoogte, dat als we ons uitschrijven dat dan ook onze KVK inschrijving vervalt. Geen probleem!
Die opbouw van 2% van de AOW vinden we ook geen probleem. Het is maar de vraag of de AOW zoals we dat nu kennen tegen die tijd nog bestaat…
Wat heb je in een jaar tijd voor voorbereidingen getroffen? Heb je tips voor ons?
Hele fijne tijd op de Filipijnen! Groetjes
Praat maar eens met Rik. Als je voor minstens 8 maanden naar het buitenland gaat of voor die periode je kamer onder verhuurd, moet je je officieel uitschrijven bij de gemeente (dat was 5 jaar geleden tenminste de regel). Dat heeft hij dus ook netjes gedaan toen we tijdelijk naar Zwitserland gingen….. en alleen maar gezeik mee gehad.
Als hij niks had gedaan waren we na 9 maanden gewoon weer terug geweest, had niemand iets gemerkt en hadden we een stuk minder frustratie gehad.
Oneerlijk gedarg wordt zo inderdaad in de hand gewerkt.
Dat is het dus precies! Had er nooit bij stil gestaan dat jullie dat ook hebben (gehad), ik ga Rik inderdaad eens even appen! Maar het stomme is dus dat die grens van 8 maanden ergens een keer is besloten, maar wij zijn voor onbepaalde tijd op reis. Misschien keren wij terug na 9 maanden en dan is het dus allemaal gezeik om niks geweest. Waarom niet meer maatwerk? Als er nou een gemeentemedewerker na 8 maanden contact met ons opneemt en vraagt naar onze plannen, dan kunnen we er dan meer over zeggen, maar nu gaan ze na 6 maanden al starten met een adresonderzoek waardoor we eigenlijk worden gedwongen om al veel eerder beslissingen te nemen die we nog niet willen nemen. En dit staat allemaal nog los van het feit dat we gewoon in NL belastingplichtig zijn… Moeilijk gedoe allemaal… Als we ons deze zomer hadden ingeschreven bij mijn ouders alsof we waren verhuisd had niemand iets gemerkt en was er geen gedoe geweest. Nou ja we zullen zien hoe het loopt….
Ik moet toegeven dat ik het ook allemaal wel logisch vind. Anders kan elk gezin met kind (waar ook ter wereld) een online business beginnen, zich bij de KvK inschrijven en kinderbijslag opeisen.
Ik denk dat je je inderdaad kan voorbereiden op vragen van de belastingdienst. Mijn vriendin en haar (volwassen) zoon zijn als digital nomads naar Azië vertrokken en hebben een Nederlandse accountant ingehuurd om alles te regelen conform de wirwar aan regeltjes. Ze blogt trouwens ook via http://www.leavingholland.com.
Ik snap het ook zeker! Dat is omdat er veelvuldig misbruik gemaakt wordt van het sociale systeem dat we kennen in NL 🙂
Bedankt voor de tip, ik ga haar blog even lezen, leuk!!!
Wát een gezeik. Niet dat je daar iets aan hebt, maar mijn god zeg. Ik was ook zo eerlijk geweest, vrees ik.
Van meelevende mensen voel ik me we beter hoor dus dankjewel! Maar idd wat een gezeik he.
Sja, lastige kwesties. Iemand anders die daarover mee kan praten is Esther Jacobs, die ook als een soort nomade over de wereld trok en daardoor in de problemen kwam met allerlei instanties. Ze heeft er een ‘handboek’ over geschreven:
http://estherjacobs.info/shop/handboek-voor-wereldburgers/
Dit zal ook wel herkenbaar zijn:
https://www.youtube.com/watch?v=E1lg3_Vn0sU
En een soort ‘college’ van haar:
https://vimeo.com/90520799
Have fun!
Hi Gerhard, het boek van Esther Jacobs heb ik vorig weekend uitgelezen en daarover staat voor volgende week een blogpost gepland 🙂 je bent me dus voor met je tip! 😉
Die video ken ik nog niet. Die ga ik zo eens bekijken! Dankjewel!
Ja veeeeeeeeels te eerlijk. Had je maar dom gehouden! Nou ja, heb je weer voer vvoor een blogje 😉
Hahah precies!
Ik heb er maar een woord voor. Stom. Of Nou ja de gemeente is stom haha. Én de svb.
Ja… en dan komt daar straks nog de kvk en belastingdienst bij vrees ik. Stom stommer stomst!
https://www.holyrood.com/articles/feature/how-become-digital-citizen